Mimo, że pandemia powoli odchodzi do przeszłości, większość zakażeń koronawrusem przebiega w sposób łagodny, to nie możemy zapominać, że sama infekcja SARS-CoV-2 wciąż jest niebezpieczna dla naszego organizmu. Jeśli natomiast zakażenie przeszliśmy w sposób ciężki, to jesteśmy narażeni na powikłania. Koronawirus może osłabić pracę naszych organów w tym w szczególności płuc. Niestety dysfunkcja płuc może przez długi czas być przez nas niedostrzeżona. Spadek formy, kondycji, szybka męczliwość, winę za wszystkie te dolegliwości zrzucamy zwykle na stagnację w wyniku choroby. Mogą to być jednak symptomy świadczące o powikłaniach lub chorobach wynikłych w następstwie zakażenia. Jak się badać? Pomocna może być spirometria.
Czym jest spirometria?
Spirometria, swoją nazwę wzięło od łacińskich słów spiro (oddychać) i metria (pomiar), to badanie, podczas którego mierzy się objętości pojemność naszych płuc. Służy do tego specjalne urządzenie, zakończone ustnikiem. Ustnik wkłada się do ust pacjenta, po czym oddycha przez niego. Ustnik mierzy ilość, szybkość i siłę przepływu powietrza. Badanie to przeprowadza się w celu zarówno rozpoznania chorób płuc, jak i oceny ich stanu. Pomiary dokonywane są w różnych fazach oddychania. Jest to badanie nieinwazyjne i bezbolesne, to też nic nie stoi na przeszkodzie by każdy, niezależnie od wieku mógł z niego skorzystać. Do przeprowadzenia badania nie jest potrzebny lekarz, a jedynie technik, przeszkolony w obsłudze aparatu i prowadzeniu badania. Jest to także badanie stosunkowo tanie, również wykonywane prywatnie, stad często korzysta się z niego w diagnozie i profilaktyce wielu chorób układu oddechowego.
Co wykryje spirometria?
Spirometria pozwala zdiagnozować wiele nieprawidłowości i chorób płuc m.in.: obturacyjną chorobę płuc, astmę oskrzelową, choroby ogólnoustrojowe, w przebiegu których dochodzi do zajęcia płuc/ opłucnej/ mięśni i nerwów ścian klatki piersiowej tj. toczeń rumieniowaty układowy, twardzina układowa, miastenia.
Jak przebiega badanie?
Badanie spirometrem jest bezbolesne i nieinwazyjne, nie trzeba się go bać. Warto jednak wiedzieć na czym polega. By móc się do niego choć odrobinę przygotować. Przed badaniem, specjalista pobiera dane, które wprowadza do urządzenia pomiarowego, są wiek, wzrost, płeć i waga pacjenta. Dane te są potrzebne by urządzenie mogło przedstawić teoretyczne normy jakie obowiązują indywidualnie w przypadku danego pacjenta. Normy te wskazywane są by czy i jak bardzo uzyskiwane wyniki odstają od normy. Samo badanie trwa około 15-20 minut. W trakcie badania pacjent siedzi, wyprostowany, z nogami opartymi na ziemi. Nie powinien krzyżować nóg, skręcać tułowia ani głowy. Wszystko to może bowiem wpłynąć na wynik badania. Samo badanie to pomiar wdechów i wydechów wykonywanych w określonych sekwencjach zgodnie ze wskazówkami osoby prowadzącej badanie. Zwykle zaczyna się od spokojnych wdechów i wydechów, by przejść do mocny, szybkich i głębokich oddechów. Istotny jest także pomiar wstrzymania oddechu. Kluczem jest uzyskanie zbliżonych do siebie wyników z trzech kolejnych prób.
Przygotowanie do badania
Na wynik badania spirometrii mogą wpłynąć poprzedzające ją czynności. Stąd też zaleca się by:
- minimum na 2 godziny przed badaniem pacjent nie palił papierosów
- minimum na 4 godziny przed badaniem pacjent nie pił alkoholu, herbaty, kawy
- minimum na 2 godziny przed badaniem pacjent nie spożywał posiłków
